Ανάστατη η κίνηση με ευπαθή συχνότητα,
περιοδική συγκίνηση με τεχνητή ταυτότητα,
ηθοποιοί σε έργο διαπροσωπικό,
σανίδι κοινωνία με φως μοναχικό.
Ανατολή και Δύση, παιδιών του ήλιου ονόματα,
ορίζοντας και πλάση, δύο του κόσμου σώματα,
της μαριονέτας ο καπνός βάφει σύννεφα μαύρα,
μα τα σχοινιά της έκοψε σημαιοφόρος αύρα.
Κι αν πλάθει την ανάγκη το ηλεκτροφόρο τέρας,
η κατεστημένη οδηγία συμμορφωμένης μέρας,
δεν εναρμονιζόμαστε με ηδύποτο σκουλίκι,
ούτε ταλαντευόμαστε σε σαπισμένη νίκη.
Ανέκφραστος κι ο χρόνος, άδειο μυαλό φοράει,
σε πυρωμένο αντίδοτο ο νους παραπατάει,
στην πέμπτη συμφωνία στυλώνεται ξανά,
ο λογισμός της ύπαρξης φροντίζει ορφανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου