Ό,τι απ' τη ρωγμή περνά σε ζωή ημιπερατή,
ό,τι και αν ληστεύεται από νόημα πειρατή,
συντίθεται σε βάση αναλαμπής αρχής
ο χώρος θεραπείας με κράμα ιαχής.
Ό,τι και αν αλλάζει, ό,τι και αν αργεί,
ό,τι και αν ρημάζει τη νοητή αυγή,
σαν σε χρόνο ακίνητο φιλί μονάχης ύπαρξης,
γεμίζει τον ασκό αναπνοής και σύλληψης.
Ό,τι και αν ζητάς, ό,τι κι αν σε φοράει,
σε άρρητη αγκαλιά ό,τι και αν πεινάει,
τα χρονικά βαδίσματος με ίχνη στο σωρό,
αναγνωρίζουν έναρξη με μέλημα ορό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου