Υπέρβαση συμβατικής αντίδρασης

Η συμβατική αντίδραση σε μία κατάσταση προϋποθέτει τη στερεότυπη γραμμικότητα της πεπερασμένης σε ακρίβεια προσέγγισης ενός συστήματος αναφοράς υποστηριγμένο από μονομερείς, ενίοτε μονοδρομικές και συναισθηματικά εξαρτημένες οπτικές. Η υπέρβαση της συμβατικότητας απαιτεί προνόηση ως πρόβλεψη των περιορισμών της έγχρωμης αντίδρασης ως προϊόν σφαιρικής ορθολογιστικής αντιμετώπισης και λογικό έλεγχο ως καύσιμο συγραμμικότητας και σύμπλευσης με την ολότητα της αντικειμενικότητας, με τη δυσκολία σε αυτό να έγκειται στην αποβολή της αισθητικής χροιάς που συνοδεύει τη συνειδητότητα και επηρεάζει τη συνείδηση.

Ανθρώπινες επιρροές

Οι αντιδράσεις σε επίπεδο στιγμής είναι προϊόν του συνδυασμού της οπτικής για τη ζωή και του περιεχομένου της πληροφορίας που τις προκαλεί. Το βάθος κατανόησης του ειδικού βάρους της πληροφορίας και το ειδικό βάρος της πληροφορίας συντελούν στο και οριοθετούν το βαθμό επηρεασμού του ατόμου από την πληροφορία αυτή, βαθμός που ανακλά τη μονιμότητα επηρεασμού σε βάθος χρόνου της προσωπικότητας και το βάθος αλλαγής του επηρεασμού της προσωπικότητας. Η προσωπικότητα από μόνη της σε κάθε δεδομένη στιγμή είναι προϊόν των αντιδρώντων επιρροή από τους πλανήτες άρα και οπτική για τη ζωή και επηρεασμός από αρκετά ισχυρά γεγονότα που καταφέρνουν την ανωτέρω μόνιμη παράθεση της χροιάς τους. Ο τρόπος αντίληψης των γεγονότων ανεξαρτήτως σημαντικότητας που αντιμετωπίζει η συνειδητότητα είναι εξαρτημένη μεταβλητή της οπτικής για τη ζωή.

Ο φόβος για το θάνατο δύναται να προκαλέσει σκλήρυνση κατά χαράς με το πέρασμα των ετών και να επιφέρει ανάδυση της σκοτεινής πλευράς.

 

Η σύγκρουση υποκείμενη στο νόμο της διπολικότητας αποτελεί σκαλί εξέλιξης, ο οποίος υφίσταται σε εφαρμογές μέσα και έξω από την ανθρώπινη φύση.
 

Η ζωή της ύπαρξης είναι πιο δομική από την ύπαρξη της ζωής γιατί η ζωή είναι εξαρτημένη μεταβλητή της ύπαρξης.

Η ζωή της υπέρβασης βρίσκεται στη δημιουργία που κατοικεί στο παρόν άγνωστο που ορίζεται από ό,τι μεταβαίνει το αόρατο της προσπάθειας των δεδομένων δυνατοτήτων και η υπέρβαση της ζωής στο έργο.

Η τελειότητα έχει χιούμορ όταν ισορροπεί την ατέλεια, όταν ενδοσκοπεί και γιατί το χιούμορ αποτελεί τέλεια έκφανση τελειότητας.

 

Σκακιστική παραμονή

Μ' ένα κουπί απλήρωτο ξαφρίζεις άσπρο τέλος,

παράλληλα κλαδιά μονάδες πιθανότητας,

παρατατικό έρεισμα στης σύγκλισης το βέλος

και ιαματική αρχή μεγάπτερης συχνότητας.

Γραμμάρια ζεστών και κρύων ανοούντων

εισπνέονται στο γόητρο αδήλωτης ρωγμής,

στιγμή στο χρονικό αόριστων δονούντων

ξηλώνει το καπέλο προκείμενης γραμμής.

Σμίκρυνση στη μεγέθυνση αρχαίας διαστολής

αρωματίζει αντίσταση σε οίκο ενοχής,

μα μασάς αναπόφευκτα της γραμμικής στολής

εντοπίζοντας κάρβουνο σε χείλη εποχής.

Ζεστό χαλί πιπέρι κερωμένων προθέσεων

ίπταται στη συσχέτιση τεθλασμένων ευχών,

απορροφά το αντιδρών των πεινασμένων θέσεων

το αίμα της ανάγκης και των φαιών ραχών.

Σημαίνει η δημοσίευση σε ανάκλινδρο εμποδίου,

το πρόγραμμα σε αλλαγή κι η αλλαγή σε πρόγραμμα,

σκακιστική παραμονή λιβαδιού και αιδοίου,

σε κοχύλι και σύννεφο υδραγωγείο όραμα.

Φωτοβολίδας σκότος η εκθετική διάρκεια,

διώνυμα χαλίκια πολώνουν τον κυκλώνα,

δύσκαμπτη απορία σε καραβάνι αυτάρκεια,

ινιδώνει και ανόθευτη η μάσκα κικεώνα.