Η συμβατική αντίδραση σε μία κατάσταση προϋποθέτει τη στερεότυπη γραμμικότητα της πεπερασμένης σε ακρίβεια προσέγγισης ενός συστήματος αναφοράς υποστηριγμένο από μονομερείς, ενίοτε μονοδρομικές και συναισθηματικά εξαρτημένες οπτικές. Η υπέρβαση της συμβατικότητας απαιτεί προνόηση ως πρόβλεψη των περιορισμών της έγχρωμης αντίδρασης ως προϊόν σφαιρικής ορθολογιστικής αντιμετώπισης και λογικό έλεγχο ως καύσιμο συγραμμικότητας και σύμπλευσης με την ολότητα της αντικειμενικότητας, με τη δυσκολία σε αυτό να έγκειται στην αποβολή της αισθητικής χροιάς που συνοδεύει τη συνειδητότητα και επηρεάζει τη συνείδηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου