Υπέρβαση

Η έννοια της υπέρβασης ορίζεται βέλτιστα (λακωνικότερα, αμεσότερα) από την ανωτερότητα ενός αποτελέσματος σε σχέση με μια δεδομένη ως δυνατή βάση. Θέτουμε τις ανθρώπινες δυνατότητες ως παράμετρο, μιας και για π.χ. την τέλεση του ίδιου έργου δύο άτομα διαφορετικών δυνατοτήτων / μέσων απαιτούν ή όχι από τους εαυτούς τους διαφορετικής έκτασης / έντασης υπερβάσεις. Ο ορθός ορισμός-κλειδί είναι υπερβατική αξία = έργο προς (/) δυνατότητες => ένα άτομο με μεγάλες π.χ. οικονομικές ή νοητικές δυνατότητες θα πρέπει να παράξει πολύ μεγάλο έργο για να υπερβεί τον εαυτό του, αντίθετα, με πολύ μικρότερο συγκριτικά έργο ένα άτομο πολύ μικρότερων οικονομικών ή νοητικών δυνατοτήτων μπορεί να καταφέρει μεγαλύτερη υπέρβαση, το οποίο και κρίνεται ως άκρως δίκαιο δεδομένης της παρούσης ανισορροπίας δυνάμεων. Η υπέρβαση εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την δυνατότητα να υπερχρονίζουμε, έστω και προσωρινά, όπου κρίνεται απαραίτητο, την αξία μας.