Μοναχικό αντίβαρο της μιας πνοής εσύ,
στροφή παραλλαγής σε ζαλισμένη αδράνεια.
Αφαίρεση διπολική εσύ,
μιας σκέψης αντιύλη με ζωική απάθεια.
Ποιοι δαίμονες εκτίουν ποινή στο έρημο μυαλό σου;
Παρείσακτη ζωή εσύ,
βουητό της νιότης, άνευ ακτίνας βλέμμα.
Προσπάθεια ανώδυνη εσύ,
σε κοιμισμένο ρόλο αγέλαστο άγγελμα.
Ποιοι δαίμονες εκτίουν ποινή στο έρημο μυαλό σου;
Ξανά το άχρωμο αίνιγμά μου εσύ,
λαβύρινθος ενδόρηξης στον έλεγχο του νου.
Ταξίδι αβύθιστης προσέγγισης εσύ,
απόσταση της μιας αρχής το τέρμα του ουρανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου