Καπνός αντινομίας

Στη χορδή του διαμαντιού κλωνοποιείς γενέσεις

και βράζει η απόδραση της ένορκης φωτιάς,

 δικηγορούν με χρώμα ομόρρυθμες ενέσεις,

νεόχτιστη η ίνα υπόθεσης πλατιάς.

Θες σκέψη για νερό και υπόσταση για φοίνικα,

καπνός αντινομίας σε θνητό στόμα είδησης,

το μήκος της ματιάς υποβόσκει στον πίνακα,

 ο πυρήνας διάθλασης με μανδύα συνείδησης.

Νωρίς και ωροδείκτες για πάσα εποχή,
 κεκλιμένο παράπονο ξεφεύγει απ' τον ορίζοντα,
επαφή διαρρήκτης με στέρφα ενοχή
ενώνει δυο θρανία επαμφοτερίζοντα.

Αέρος φυσαλίδες στην πνιγμένη διάδραση,

ατόπημα ενδόρρηξης δυο πτώσεις μακριά,

παρελθόντος πριονίδια στην ξύλινη ανάδραση,

πραγματιστές και πίστη σε τρόπου αποκριά.

Αγέρωχη η ελπίδα στο νου του μελανιού,

ανόθευτη η όσμωση με προδόρπιο λάθους

συγγενών δακτυλίων νευρώνα πλατανιού,

μα σύρθηκε η παρένθεση στη φυλλωσιά του βάθους.

Καλώδιο και διακόπτης στο σκότος συνεργάζονται,

αρκεί νερού πυκνότητα για τους φονιάδες όγκους,

εμβρόντητα λινά σιωπές περιεργάζονται,

στα πλήκτρα της ζωής οι ιδέες σε φθόγγους.