Ιπτάμενες νοθείες, ηλεκτρικοί δασμοί
γνωρίζουν στην αφή μέλλον πρεσβυωπία,
δυο μόρια κενότητας διπολικοί δεσμοί
κρατάν για να δονήσουν ρωγμή σε εμμετρωπία.
Κάτω απ' τον ιστότοπο της γραμμικής φυγής
ξέφυγαν δυο δελφίνια διαφορικής αρχής,
το άλφα προς το βήτα προβλέψιμης πηγής,
μα κολυμπούν καμπύλες σε φύλλα διδαχής.
Κορμί φωτογραφίας κοιμάται με το φως,
βίος αναπνοής μονάζει μπρος στο τέλος,
αθίγγανη ανάγκη, αντίλαλος κρυφός,
φοράει σκουλαρίκι στης βανίλιας το μέλος.
Οι ξενιστές εισπνέουν ψήγματα ωμής θεώρησης,
το χρώμα της παλέτας ζει με την οπτική,
το κουτάλι της σούπας δεκανίκι αιώρησης,
στη ρεμπέτικη τράπουλα φαντασία λυρική.
Της ιστορίας ο κάδος συλλέγει επαναλήψεις,
το έντομο πετά κι η ελεύθερη πλημμύρα,
υποατομική χαρά προσπερνά διαλείψεις,
γραμμόφωνα παιδιά στη χαραγμένη χείρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου