Ασύρματα τεκμήρια

Απτή διαδρομή, καραβάνι διάρκεια,

καπνίζουν το απυρόβλητο πάνω από το τσιρότο,

ανόμοια ρωγμή ξυπνάει μες στην αυτάρκεια,

απλό δεδικασμένο με γνώμονα το χνώτο.

Καμπύλη ανασκόπησης ποτίζει τα δυο στόρια

όταν διττά η ανάμειξη τηρεί τις υποθέσεις,

η τρικυμία χάνεται στο βάθος που ζει χώρια,

σαν σε κινεί το κύμα που ταξιδεύει έξεις.

Στην αίρεση της μιας στιγμής διαφαίνεται ο ήχος,

φωνάζεις με τα σωθικά το φύλο της αρχής,

ξασπρίζεις το απαύγασμα και ο τριγμένος στίχος
γνωρίζει στο αναπόφευκτο φωνήεν ιαχής.

Μέσα από την εξάρτηση φέρνεις τη θεωρία,

ακροβατείς με σύγκρουση μα δεν αφαλατώνεις,

παράταση της λύσης με έλεγχο αβαρία

βρίσκεις με το ανάγνωσμα, τη γη να αφομοιώνεις.

Στην ομίχλη η κοινή τομή στρέφει τις δυο ευθείες,

αλλά ο τόπος ιερός στο ορκωτό σημείο,

έβρισκες πάντα αραιές τις φορητές νοθείες,

σαν μία νόμιμη ρωγμή έξω από το αρχείο.

Η άρνηση λαθραία στο φυλλωμένο δάσος

όταν δεν προϋπάρχεις σα μελανή αστή,

συγγενής σε ασύρματα τεκμήρια ο άσσος,

μαζί σου πυρακτώνει τον άνισο ληστή.


                                                                       Αφιερωμένο στο μέλλον