Η νύχτα

Ποιος σε θωρεί νύχτα αλμυρή, ποια έξαψη σε φέρει,

ποια χροιά ριψοκίνδυνη ξυπνά τα γράμματά σου;

Ποια δύναμη σε θέλει, ποια νόρμα σε ποθεί,

ποιος υπηρέτης κύκλος κλείνει στην ομορφιά σου;

Ποιοι δέκα γης παράγωγοι υμνούνε τη φυλή σου

 σε χώμα αλησμόνητο που πλάθει η γυνή σου;

Ποιας αρετής το σύνθημα παίζεις με έναστρη χάρη,

ποια μοναξιά σου δάνεισε το νιόπνοο δοξάρι;

Ποιων άσκιαχτων ευχή κραυγή μπολιάζει το παρόν σου,

ποια ισορροπία αθάνατη κρατά το δειλινό σου;

Ποια μέρα ακτή σε κοίταξε με κουρασμένο χρόνο,

ποια χαραυγή αντάμωσες αλλά για εκείνη μόνο;

Παράτολμα ορθώνεται η άγνοια εκτός σου,

μα παρούσα κι αμφίβια η έννοια εντός σου.