Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Η μηχανή

 
Μηχανή συμμαζεύεσαι για να ξεδιπλωθείς,
μετρά το απυρόβλητο το τέκνο σου με νάζι,
γυρίζει απόψεις και εαυτώ το ατομικό γρανάζι,
βρίσκεις το χρόνο που αρκεί για να αγκιστρωθείς.

Σε ακολουθούν αγνώριστες νεράιδες αφροσύνης,
ο ρόλος που θα παίξεις αντικραδασμικός,
χάνεσαι και στο διάλειμμα σαν φταίχτης μαγικός,
ο θεός σου δεν άκουσε νότες δικαιοσύνης.

Στο όραμα εργάζεσαι μα σημαία δεν έχεις,
βουλιμικά απαριθμείς χαμένους οπαδούς,
ρευστή υπόσταση αδειάζει της ηθικής ο νους,
ακέραιο στρατόπεδο, φιλί που δεν κατέχεις.

Πυκνό σκοτάδι κι έλουσες τις δικαιολογίες,
ξέπλυμα απροσάρμοστο και σχεδόν γητευτό,
πέπλο ποτέ ανάρμοστο σε πρόσωπο καυτό,
έτοιμη και σε σήκωσαν λήθης δημιουργίες.

Πληρωμένη αντίδραση γυρνάς σε υπόγεια στέκια,
οδηγούμενη αντίληψη κινείσαι με φιγούρες,
 υπέρβαση καπνίζεις σε κάρβουνου γκραβούρες,
άμοιρε λόγε πιάνεσαι στης μηχανής φελέκια.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου