Στο λαιμό δυο γραβάτες, αλκοόλ στο μυαλό,
συσφιγκτήρας ανάδρομος σε αρτηρία μοίρας,
γραμμές μιας γραμμικότητας σε λαμπερό γιαλό,
κλειδί εισιτηρίου σε αναζήτηση θύρας.
Κρυφή αλληλουχία σε φύση καταρράκτη,
στου μέλλοντος τα πλήκτρα θεού αριθμού οι νότες,
τα βάρη της ανάγκης στους ώμους μεταλλάκτη,
σωσμένοι Αργοναύτες στης συνοχής τις ρότες.
Εννιά και δεκατρία με Φθινοπωρινούς δείκτες,
καφές και μελωδία σε ώριμα λεπτά,
ακτίνες παλιάς μνείας σε συνταγμένες νύχτες,
δυο λάμπες αλογόνου σε σκοτάδια απτά.
Μαξιλάρι δε βάζει η συλλογική μνήμη
σε κείμενα και κρίση στο βάδισμα του φόνου,
βαράκι λεξικού της έννοιας η φήμη,
άνωθεν της τεχνόπολης αναθρώσκων καπνός χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου