Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Η σκόνη της ελπίδας


Ζεσταμένα προϊόντα ενέσιμης μπαταρίας,
παραστάτες ολογράμματα Πλατωνικής σπηλιάς,
μία υλική μετάγγιση στην ψυχή της πορείας
και κρύβονται υβρίδια στα φύλλα της ελιάς.

Ξεπλένει η ανάγκη ενδόμυχες παρέες
και το γαλάζιο πόρισμα ζωγραφίζει ιστορίες,
φωτογραφίζει το λεπτό αναπνοές μοιραίες,
αδειάζει η μορφή σου θυμικές εξορίες.

Το ανώνυμο τρένο κι η σιγή στα βαγόνια
διψάνε για αφαίμαξη δομικών συχνοτήτων,
για την ευθεία του ουρανού κράταγες δυο μπαλόνια,
δυο ξένους ισορροπιστές αθώων ταυτοτήτων.

Ο εκκαθαριστής της ώρας κρατούσε μια σημαία,
η σκόνη της ελπίδας χανόταν στη σοφίτα,
σαν έβρισκε ο χρόνος στο παρόν προκυμαία,
καμπύλωνε το σώμα του και ξεχνιόταν η ήττα.

Δύσπεπτα βοηθήματα, δανεικές συναρτήσεις,
 το κρασί και το αντίδωρο στον τρούλο της ευχής,
αθάνατα προβλήματα τα κύματα σε στύσεις,
μουντζουρώνουν τα γράμματα τακτικής προσευχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου