Μία κούπα ενδόρρηξης σ' ένα έτοιμο ρόλο
γυαλίζει στο ημίφως λασπωμένης φυγής,
απλή ακτή η διαύγεια και ο χρόνος σε βώλο,
κυλάει στη διακύμανση της ραγισμένης γης.
Ταχύτητα ανάμεσα σε σύννεφα και χώμα,
σκονισμένη διάρκεια το διάλειμμα αφής,
βραδύτητα χαμόγελου στο σκεπασμένο σώμα,
μια μέγγενη αβάπτιστη που γίνεται σαφής.
Αδόκιμος χωρόχρονος σε φυλλοβόλο νου
καμπυλώνει σκοτάδι σε πέπλο αφορμής,
σπινθηροβόλο κίνητρο ημίαιμου δεινού,
ζωγραφίζει τροφή στο στόμα της ρωγμής.
Στο ξυλόγλυπτο μέτωπο η τέχνη της ζωής,
στη σημασία αρώματος η ζωή για την τέχνη,
σε παρενθέσεις κίνησης ο διαβολος ροής,
τροχός σε επιτάχυνση η λησμονιά του φταίχτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου