Δυο κρύσταλλα στο δέντρο διαθλούν παραδόσεις,
ανάγκη κορυφής εξιλεωμένης φήμης,
συγγένεια προσπάθειας με κοινωνικές χρώσεις,
γεννά την οικογένεια αλεξίνοης μνήμης.
Μια κούπα από καφέ χορεύει τους νευρώνες,
πεπαλαιωμένο ερέθισμα και εφαπτόμενοι μύθοι,
δε συντηρείς συνήθειες με έτοιμες γοργόνες,
δε σέρνεις το ανάγνωσμα κι ας πολιορκεί η λήθη.
Η πέτρινη παρέα συντροφεύει το χρόνο,
γρανάζια λεπτοδείκτη γυρίζουν οι αισθήσεις,
η συνεχής γραμμή φέρει εκείνους μόνο,
που αδέκαστοι στεγνώνουν απ' τους τεχνίτες πλύσης.
Δακτύλιοι κορμού ακριβής αρμονίας,
ραδιοχρονολόγηση υπερήλικης σοφίας,
η αλληλεγγύη κοινωνός, γόνος ορθής γωνίας
και ο φάρος της γνώσης λάμα τομογραφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου