Προκαλούν τα αντιδρώντα εννοιών την ίδια επιρροή στο συνειδητό με τις βασικές αυτές έννοιες ή όταν οι αυτές διαμορφώνονται ως οντότητες στο νου (π.χ. αυτοεκτίμηση) επηρεάζουν διαφορετικά την ψυχοσύνθεση; Αλλιώς, το ον του συνόλου των μερών αλληλεπιδρά με τον πυρήνα με τον ίδιο τρόπο με τα μέρη ή όχι; Η αυτοεκτίμηση, για παράδειγμα, δύναται να αποτελείται από υπερηφάνεια, αυτοπροσδιορισμό, αναγνώριση κ.α. Εάν έχουμε εδραιώσει και οργανώσει την αυτοεκτίμηση στο νου με αποτέλεσμα να δρα ενεργητικά σε καταστάσεις όπου απαιτείται η παρουσία της ή όπου είναι συμπληρωματική σε αυτές, είναι οι συνέπειες στις καταστάσεις αυτές οι ίδιες με το να υφίστανται στο θυμικό ανεξάρτητες μόνο οι βάσεις της και όχι η ίδια; Δεν είναι ίδιες οι συνέπειες γιατί το προϊόν αποτελεί εξέλιξη του αθροίσματος των μερών και όχι καθρέφτη του, στις διακυμάνσεις των καταστάσεων συναρτήσει χρόνου είναι πιο αποτελεσματική η σύμπραξη αξιών σε μια ενιαία οντότητα γιατί ο νους λειτουργεί με λογική συνέχεια ως προς έννοιες με λογική συσχέτιση, επομένως τείνει προς το μοτίβο δεδομένων και αποτελέσματος ασυνείδητα, ώστε να επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό και εύρος από το αποτέλεσμα από ότι από τα αίτια σε μία κατάσταση που ενσωματώνει απαιτήσεις για δυνατότητες τουλάχιστον όσες περιέχει η έξοδος στη συνάρτηση των συσχετιζόμενων εννοιών. Είναι επομένως θετική η οργάνωση αποδεκτών εννοιών και αξιών από το νου σε οντότητες που εργάζονται με το συνειδητό ώστε να βοηθούν σε καταστάσεις όπου απαιτούνται δομές και κατευθύνσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου