Συνοδεία αφαίμαξη στο ατσαλάκωτο ον
και μαύρη χειραφέτηση στο αντίστοιχο παρόν,
ποτίζουνε το έδαφος με όξινη βροχή
και με θηρίο λίπασμα την παρθένα αρχή.
Στην απαλή βεβαίωση μάσκας ατλαντικής
υψώνεται ο πόλεμος μάνας δαιμονικής,
μοιάζει το γυαλί άθραυστο σε ειρηνική βιτρίνα,
μα οι νότες δε μας δένουνε από αργυρή σειρήνα.
Σε ακολουθώ αλεξίκαρδη θύμηση πελασγία,
σε κολυμπώ ατέρμονη θάλασσα συνωδία,
μ' ένα κλαδί συλλογικής ουσίας στο λιμάνι
ανάγουμε τα αδύναμα σε ψυχικό χαρμάνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου