Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Του κάκτου το νερό


Θυμίζεις όργανο αφημένο με φανταστικό εχθρό,
καθρεφτίζεις μικρό, σένιο και ανύποπτο φτερό,
των βαρβάρων η Ιθάκη τραγωδία στυλωμένη,
συμβολίζεις τη γιορτή τους με αντίδραση δαρμένη.

Δυστυχώς αδυνατείς και κερδίζεις γενικεύσεις,
της ανάγκης σου ουσία οι των αδυνάτων γεύσεις,
συμφωνείς πια τακτικά με ορθές συγκαταβάσεις,
εξευμενίζεις πειρατές των ορίων σου με φάσεις.

Ο ξεχειλισμένος φόβος σου στάζει θηριωδία,
ψυθιρίζεις ασάφειες σε μυαλού αιμωδία,
η ειλικρινής σου πρόθεση μειδιάζει στην αλήθεια,
η τρίτη χάρη σου φορά ξεπλυμένη βοήθεια.

Έλα μόνος στην εκτίμηση της ανθισμένης στάλας,
βγες γοργά από το όνειδος της πυρωμένης γυάλας,
ασ' τα παγωμένα χείλη απ' το παζλ της εξουσίας,
πιες του κάκτου το νερό από σκέψεις ανομβρίας. 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου