Μελλοντικοί ελεύθιστοι

Στους κεραυνούς ομπρέλα μα το αδύνατο πεπερασμένο,

στον άνεμο κοπέλα με μόνο βήμα ζαφειρένιο,

τη λησμονιά ο θάνατος έμαθε να φιλάει,

μα η λογική τη μνήμη μας απ' το χέρι κρατάει.

Ελπίδα σε αποσάθρωση θα βρεθείς πάλι όρθια,

θάρρητα σε εγρήγορση δε σας αγγίζουν όργια,

παλέτα γήινων τόξων με κοινωνίες χρώματα,

σχεδιάζεις στο κρεβάτι ριγέ τάξεις με στόματα.

Παρτίδα εγκεφαλική κερδίζεσαι στο χρόνο,

πατρίδα μη αναλώσιμη δεν ξέρεις για το φόνο,

οι σιωπηλοί προπέτες σου δολοφονούν ουσία,

μα φαιόλευκη υπέρβαση γεννάει παρουσία.

Εκπέμψτε αδιάλυτη συνέχεια σε εκφράσεις,

αντλείστε απ' την παράδοση τις θυμόσοφες δράσεις,

παλαίμαχοι υπέρμαχοι ελεύθερου αέρα,

μελλοντικοί ελεύθιστοι σε κοσμότροπη μέρα.