Η διαφοροποίηση κάνει τη διαφορά,
η φύσει ανομοιότητα τη ζωή εμπλουτίζει,
κι η φυσική ισότητα, η ιδία φορά,
χώρων κοινά γνωρίσματα μπορεί να διανθίζει.
Ποτέ όμως δεν πληρώσατε με νόμισμα του χρόνου
τη γνώση που ως διαθέσιμη υπήρξε κοινός τόπος,
ποτέ κομμάτι εξέλιξης του ακάνθινου πόνου
δε βρήκε την καρδιά, σας έχασε ο τρόπος.
Φιλάσθενη η συγγένεια των ντόπιων συνειρμών σας,
η σκέψη σας αμμόλοφος χωρίς απτή συνέχεια,
το πυρωμένο δίλημμα ηχεί επί των ειρμών σας,
λοβοτομή ή θύελλα σε ξεπλυμένη ανέχεια.
Ωμή η πεπατημένη που πάντα ακολουθείτε,
στον άνεμο τα βέλη πιάστε και θα αρθείτε
από κορμιά σερνόμενα φορτωμένα με πίσσα,
από νόες μονάχα στατικούς που δεν κινούνται ίσια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου