Σαν ταξιδεύει ο ατμός ο καπνός ειν' λαθραίος,
η πίεση στη σύγκλιση επικεντρώνει ακτίνες,
τόνος στην ολοκλήρωση και θόλος ενιαίος
συνθέτουν το ανάγνωσμα σε συγγραμμικές ίνες.
Το γνώριμο του αγνώστου με γραμμές μεταβαίνει
στη στήλη υδραργύρου, στο ρόλο της βαλβίδας,
η σκόνη του βιβλίου τα νιάτα υπερβαίνει
σαν ρέει ο μέλανας ζωμός στην άκρη της παγίδας.
Πολλές οι κατευθύνσεις με δεδομένα καύσιμα,
ενώνονται τα δύο σε πρίσμα οπτικής,
δε ρωτάει γιατί το πολύχρωμο διάβημα,
όταν δεν αθωώνει παλέτα γλυπτικής.
Περιοδική συνάρτηση η αιτία της παύσης,
στο κλαδί η συνέχεια με γη ισορροπεί,
πιο αλγοριθμική η συχνότητα καύσης,
όταν το παραμύθι δε μπλέκει στη ροπή.
Λευκό χαρτί μυρίζει πιθάρι ενθαλπίας,
έφτιαξα με την άμμο την παλιά ευκαιρία,
μακριά απ' το νερό φιλί εμμετρωπίας,
μεθάει το απόσπασμα με φύλλα αβαρία.
Κοιτώ απ' το παράθυρο το κράμα του ιλίγγου,
γλυτώνω την αναπνοή με μία σου ανάσα,
η ασυμμετρία κατακτά την τάση εντός ολίγου,
μα οι λέξεις στη βροχή τροφή για αρχή πάσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου