Σε παρόν όψιμο γυρνάς στρατιώτης,
δεν πίνεις λόγια σαν άδειος πότης,
η ευκαιρία σου άλλαξε ρότα,
μα ελπίδα βρίσκεις σε φιλιά φώτα.
Στην αγκαλιά της ζυγώνεις πάλι,
στο πεπρωμένο της φωτεινό σάλι..
Στην αγκαλιά της ζυγώνεις πάλι,
στο πεπρωμένο της φωτεινό σάλι..
Μέσα στο χρόνο γεννιέσαι λύτης,
δεινός σε εχθρεύεται γυάλινος θύτης,
απ' την προβιά του τους όρκους βγάζει,
ευκολοφόρετους μωρούς αγιάζει.
Μα δε σε ντύνει πειρασμού δράση,
ούτε σε αγγίζει πλυμένη φάση..
Χωρίς τα είδωλα της ανομίας
και το εικόνισμα της αμαρτίας,
απαντάς μόνος σου σε θεό φίλο,
με αυταπόδεικτο λόγο στον ήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου