Το κενό της ακαρδίας καταλαμβάνει χρόνο,
μπεγλέρια ανισορροπίας κατατρώνε εποχές,
στην κρουαζιέρα σιωπής σε ελεύθερη πτώση αίμα,
σε καινούργιες αεργίες παγωμένες ενοχές.
Το τέκνο των εκφράσεων κοινωνικής λατρείας
ψήγματα απανθρωπιάς κοίταξε στον καθρέφτη,
ο πρόγονος εκφάνσεων εμπειρικού ειδώλου
το πρίσμα αθωότητας αποκάλεσε ψεύτη.
Προσκείμενη αήθεια σε τρομολάγνο σκότος
κρύβεται ασυναίσθητα στων πέπλων το παρόν,
μα συνελικτικό φως σε ασυνείδητη μνήμη,
ζωγραφίζει την έγερση στο υποκείμενο ον.
Σε άνεμο απινίδωσης χώμα παραλλαγής,
κι ας μένουνε οι άρχοντες να μασάν μεταφράσεις,
στην ένωση του αδύνατου με το πραγματικό
γονατίζουν ουτοπίες μπρος στις δικές μας δράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου