Το μαντήλι

Σε άνοδο μανίας, υπόγεια φρενάρω,

λατρεία Παναγίας, θυμάμαι να ξερνάω.

Χτύπησα σ' ένα δέντρο, είδα τριγύρω λάθη,

μέσα απ' την απαξία, τα δύσκολα είχα μάθει.

Δεμένος στην τρέλα, είσαι μαγεμένος,

κρατάς μια κοπέλα, είσαι χτυπημένος,

δεμένος στην τρέλα..

Σε γονιδίου έλικα, κρατιέμαι εξαρτημένος,

από ουσία φλογερή δεν είμαι δομημένος.

Περνάω απ' το παρελθόν, εικόνες τρεμοσβήνουν,

σ' αυτό το ψευτομάγαζο του χρόνου ελπίδες δίνουν.

Χαμένος στα λόγια, είσαι ξεχασμένος,

μισείς τα ρολόγια, είσαι λυπημένος,

χαμένος στα λόγια..

Σε σκέψη σου αλήτικη, κρατάω σημειώσεις,

μα όλα τα σκονάκια μου άχρηστα στις διαδόσεις.

Για σένα πάλι μάχομαι, μου δίνεις το μαντήλι,

λούζομαι τα πιστεύω σου, ανάβεις το καντήλι.

Ριγμένος στη μάχη, είσαι οργισμένος,

ψυχή τε και σώματι, είσαι εξαντλημένος,

ριγμένος στη μάχη..