Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Μονάκριβη ανάγκη


Έλλογο ον η μάσκα τους, μια θέρμη στ' όνομά τους,
τα βήματά τους στις σκιές με ένοχο παρόν.

Στα πέρατα του κόσμου τους η νόησή σου εμπαίζει,
στα τέρατα ο κόσμος τους κι η γη σου επιζών.

Σκληρή μου αναμόχλευση ανιχνεύεις την κρίση,
επαγωγή μου άμοιρη αυτόνομα δομείς.

Μονάκριβη ανάγκη μου ορίζεσαι από εκείνη,
πανάκριβη αγάπη μου το χρόνο μας θωρείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου