Η αμνησία χτίζει τείχη στον πονεμένο νου,
βάση και αρχή ανάλγητη ο διαχωρισμός,
αναβοσβήνουν χρώματα στα μάτια ενός παιδιού,
τρυποκάρυδου πλέγματα ο εναγκαλισμός.
Πτήσεις δεν ονειρεύεσαι πάνω από ουράνια τόξα,
ούτε αγαθοεργίες παιδιών του φεγγαριού,
το όνομα μονάρχη ενέχει μαύρη δόξα,
πεταλούδα ανελέητη στο στήθος κοριτσιού.
Πέρα από την απόφαση δε σε έλκει καμιά φράση,
να καβαλάς το φως, του Πήτερ Παν ο δρόμος,
προσωπικής φάσης φορά με θάρρος πριν τη δράση
και δε σε αγγίζει η ανάκλαση, του καπετάνιου ο τρόμος.
Υπνωτισμό εξώκοσμο δε φοράς στις γιορτές,
δε σε οδηγούν μάσκες στροφές και δε στριφογυρίζεις,
δυνατές στο αδύνατο οι γνήσιες φορές
που κόντρα στο πρόγραμμα ανθείς και δεν πισωγυρίζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου