Με μια κοντυλιά

Σ' ένα άδειο δρόμο τα φώτα ριγούν,

σιγά ανασαίνουν, τρέμουν, δε σωπαίνουν,

μετρούν τη νυχτιά.

Σ' ένα άδειο μπουκάλι χωράει η ζωή
τα άγονα πλήθη, ριπές στην ομίχλη

και κύμα στη γη.

Σ' ένα άδειο τσίρκο δε βρίσκεις χαρά,

οι κλόουν σιγήσαν, κοστούμια ξεφτίσαν

στον άγριο καμβά.

Σ' ένα άδειο λόγο στοιβάζεις παιδιά,

ψευτιές στον αέρα, καπνός και φοβέρα

σε μία ζαριά.

Σ' ένα άδειο μέλλον δεν έχει γιορτή,

ο χρόνος θα σβήσει, μικρό παρεκκλήσι

δε βγάζεις ψωμί.

Μα εσύ είσαι ένας ξένος που γράφει για μας,

στροφές θα πατήσεις, ευθείες θα ορίσεις

με μια κοντυλιά.

Ντυμένος, βαμμένος, σωστός κυνηγός,

τη μοίρα μας φτάνεις, διαβάζεις τι χάνεις

αν φύγεις μακριά.