Η πρώτη εντύπωση που έχουμε για ένα άλλο άτομο δομείται αρχικά από τα χαρακτηριστικά της εξωτερικής του εμφάνισης και συγκεκριμένα υπό την αρχή της δημιουργούμενης αίσθησης από τα χαρακτηριστικά κυρίως του προσώπου του εν λόγω ατόμου. Η λογική μας χρησιμοποιεί ασυνείδητα και άμεσα την αίσθηση αυτή - που αποτελεί προϊόν διαισθητικής αντίληψης της ιδιοσυγκρασίας του άλλου με δεδομένα αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του προσώπου του (φυσιογνωμισμός) - για να εκμαιεύσει το συμπέρασμα που μας ενδιαφέρει πρωτίστως, το εάν δηλαδή μας έλκει ή μας απωθεί ερωτικά το συγκεκριμένο άτομο. Πάνω στα συμπεράσματα αυτά δομείται και διαμορφώνεται η άποψη για το άτομο από τη στιγμή που ξεκινούμε κάποια μορφή επικοινωνίας μαζί του, συνηθέστερα λεκτική, με αποτέλεσμα να ενισχύουμε ή να απομακρυνόμαστε λίγο ή πολύ μονίμως από τα αρχικά συμπεράσματα. Το κατά πόσον θα απομακρυνθούμε ή όχι από τις αρχικές μας ενδείξεις αποτελεί ταυτόχρονα κριτήριο αξιοπιστίας των αρχών του φυσιογνωμισμού. Ο έρωτας που δημιουργείται με το πέρασμα του χρόνου εκφράζει την έλξη και την αγάπη ως τελικά αποτελέσματα με δεδομένο το χαρακτήρα του ατόμου που έχουμε πια γνωρίσει και στου οποίου το πρόσωπο βλέπουμε πια και την προσωπικότητά του μαζί με τα χαρακτηριστικά του προσώπου. Η ομορφιά έχει ορθώς συσχετιστεί με την έννοια της ομοιότητας, δεδομένου πως ισχύει ότι πολλές φορές ο "έρωτας με την πρώτη ματιά" λαμβάνει χώρα ανάμεσα σε δύο άτομα με παρόμοια χαρακτηριστικά προσώπου, κατανοώντας και οι δύο ασυνείδητα πως ταιριάζουν ως προσωπικότητες, το οποίο επιχειρηματολογεί ταυτόχρονα υπέρ της φυσιογνωμιστικής αρχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου