Κίνηση ψυχής

Χορεύει του ακίνητου η μελανή σημαία,

πατάει στην παράκρουση, δε σώζει τα παιδιά,

ανάμεσα στην ταραχή και στης καρδιάς τη μαία,

ισορροπεί ανάγνωσμα με γράμματα ψιλά.

Χάνεται της συλλαβής η αρχή σε πυκνό κατακάθι,

οργίζεσαι στο όνειρο θρασύδειλη μορφή,

κύμα στην προκυμαία σου και έσκισες το χάρτη,

που λύση καταδείκνυε στην αγαθή αφή.

Κι αν απαιτείς το έθνος μας να ακούει διαταγές,

το ξεχασμένο σύνθημα να παίζει στην ομίχλη,

σκοτώθηκε απ' τους απλούς η σιωπή που θες,

απ' της ψυχής την κίνηση που ονόμασα φίλη.

Πώς ίπτασαι έργου δομή πάνω από στείρο τέλμα,

σε κίνημα βαρύθυμο πώς φέρνεις την ελπίδα;

Πώς σηκώνεις τη χώρα μου απ' το περιαλγές ρεύμα,

λευκέ φορέα πώς ξυπνάς ό,τι ποτέ δεν είδα;

Το πνεύμα απροσάρμοστο για τα κίτρινα μάτια,
δαιμονισμός και λύτρωση σε τόπο χλοερό,
νεβρίδες δε φοράμε πια σε σκοτεινά παλάτια,
ένθεοι πάντα Έλληνες σε χρόνο βοερό.