Μία αποκλειστική πνοή με έναστρο δοξάρι,
αναπνοή σε έθνους πνιγμό, ένα φιλί ζωής,
που εναπόκειται ρητά στων λιγοστών τη χάρη,
σε έργο διαχρονικό που γνώρισες νωρίς.
Μία οικονομική ανάγκη εθνική,
των υπευθύνων βάρος στα βήματα παρόντος,
μια μήτρα οπτική οφείλουν να οικεί
που στάζει από καθήκον, το υπερβαίνον όντος.
Μία ζώνη λαβύρινθος στην άμυνα της χώρας,
σωρεία δράσεων πάνλευκη, αγαθών αγωγός,
ομπρέλα να 'ναι άφθαρτη στον Έλληνα της μπόρας,
στο μέλλον νομοτελειακά να στέκει αρωγός.
Τη μνήμη σου έπλασε καλά η ξεσκονισμένη γνώση,
η γνώση σου μαθήτευσε στη γενική εικόνα,
η εικόνα στη συνείδηση παρέμεινε σαν δόση,
που μορφώνει το μόρφωμα σε δύσκολο αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου