Στον ώμο η ζωή του κάλπικου χεριού,
στα μάτια σκόνη εποχής και τσούζουν οι ιστορίες,
παλέτα και δυο πέπλα στη σκέψη του θεριού,
ζωγράφισε και κάλυψε Γόρδιες θεωρίες.
Φτηνή δειλή προσπάθεια ανοίγεις ψόφιους κύκλους,
αναπνέεις τη μπόρα σου, μια μελανή βροχή,
όξινο το χαλάζι σου και μάτωσες τους κύκνους,
το μύριο λάθος τέλος σου κι έχασες την αρχή.
Σου στέρεψαν τα όνειρα, γενέθλια της πόλης,
ανέβηκες τη γειτονιά χωρίς να προσαχθείς,
πουλιέσαι σαν αντίτιμο κόκκε της πλάσης όλης
και το μαθαίνει η θάλασσα, δε θα παραταθείς.
Η υπέρβαση είδωλο δεν έχει στον καθρέφτη,
μα η συμμετρική αντίδραση γεννιέται στο βωμό
κλάσματος ανακρίβειας που διδάσκει στον ψεύτη
ένα νεκρό παράπονο σε άδειο πειρασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου