Στη σύσκεψη των συνειρμών κλάσματα αναλώνουν,
στο έργο κόσμιου ρολογιού οι σκέψεις δεν παγώνουν,
απ' τις αρχαίες απαρχές ως τη βραχεία Δύση,
ο χρόνος συν-παντος θαμών, κίνηση έχει αφήσει.
Αιώνες τώρα κλαίουσα στις εικόνες μας θλίβει,
γαία Πανός η παναγιά, το μυστικό της κρύβει,
παναληθής η Ελληνική εξισώνει τα όμοια,
έξω από τον εξάψαλμο που χυλώνει τα στόμια.
Πέρα από το αόρατο χάος και δυισμός,
μα και υπολογιστική, κοσμική συμμετρία,
βάση δωδεκαεδρική λύνει την απορία,
που θέτει ο πολωτικός και ιικός θεσμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου