Συγγραφέα αεικίνητε γράψε μόνο ό,τι είδες,
χρονολόγιο πένθους σε ασπρόμαυρο μελάνι,
ελπίδα αδιόρθωτη να κόβει αλυσίδες
και κύματα ανθρώπινα στο υπόξινο φιρμάνι.
Με μια σου σκέψη καθαρή φεύγουνε τα σκουπίδια,
με μια σου λέξη πρόωρη μαζεύονται ξανά,
καταλύτη απροσπέλαστε μην κάνεις πια ταξίδια,
στην ανάγκη συμμάζεψε του κόσμου τα δεινά.
Ένα φως αδιάσπαστο περιγράφει φιγούρες,
του χώρου την αντίσταση σε εύφορη στιγμή,
ο χρόνος των ματιών σου ξεσκονίζει γκραβούρες,
χάλκινες ιστορίες να τρίζουν οι λυγμοί.
Πανόραμα δε χρειάζεσαι τους κρεμαστούς τους κήπους,
τη χάρτινη ευφράδεια του τόνου αλλαγής,
μόνο τον καταλύτη σου που εξαϋλώνει ρύπους,
κάθε που τελειώνει παζλ παραλλαγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου