Ιδέες τελειωμένες
απ' τους φονιάδες της λήθης.
Ένας μύθος πηγαδιού,
πνιγμένος μέσα στ' όνειρο.
Αναμνήσεις ραμμένες στα ξερά φύλλα
μιας άρρωστης μνήμης.
Μια αντίσταση νυσταγμένη,
μια στερημένη αντίδραση.
Η μαύρη μας αδράνεια γύρισε ουρανούς,
μας πίεσε σε άμπωτη ανέχειας στο Χάρο.
Ο φόβος για το άγνωστο μας αδειάζει γρηγορότερα
κι απ' τις συνέπειές του.
Ο αιχμηρός μας ύπνος δεν ξέρει να παλεύει,
η κοιμισμένη αντίσταση δεν ξέρει να θεριεύει.
Ας θεραπεύσουμε τη συλλογική μνήμη,
Ας θεραπεύσουμε τη συλλογική μνήμη,
ας αποδώσουμε τα πρέποντα σε ενεργούς ασκούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου