Έκσταση

Στην κοφτερή αγκαλιά σου κόβονται

δεινοί εθελοντές.

Στις εκβολές της έκστασης ξεκλειδώνονται

κρυμμένοι εραστές.

Στη μαύρη απουσία σου θρηνούν
μύριες ψυχές.

Στις συλλαβές μιας πρέζας ξεγυμνώνονται

έτοιμοι στοχαστές.

  
Στην άμοιρη ομορφιά σου οξειδώνονται

παρθένες μυρωδιές.

Ποιος χρόνος θα διαβάσει τη λήξη σου;