Έριξες μες στα Τάρταρα χολές, λευκό σημάδι,
δάμασες και τον Κέρβερο, αφύπνισες τον Άδη.
Σηκώθηκες αναίμακτα, προσπέρασες τη ζάλη,
στη μάχη σου ξεχύθηκες, το φόβο έχασες πάλι.
Η κοφτερή σημαία σου, δόξα σε ανέμου κύμα,
παρέλαυνε ανεξάντλητη το αθάνατό σου νήμα.
Το Χάρο αντίκρυσες ορθά με παναρμόνιο πείσμα,
το αγέρωχό σου πρόσωπο πανάξια έλαβε χρίσμα.
Ο θάνατός σου πέρασμα σε επόμενη ζωή,
μοίρα σου να ξαναγεννηθείς σε χρόνο που απαιτεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου