Τα χέρια σου ανάμεσα σε ραγισμένες μοίρες,
για την ψυχή σου μόχθησα μια νύχτα με τανγκό,
με όπιο ενσυναίσθησης σε σκοτεινό γραφτό,
βρήκαν σε αργό σου ποίημα την ευτυχία χήρες.
Ταξίδι μιας Οδύσσειας με έργο θυμικό,
βλέπεις ηδύ αντίτιμο στο τέλος του διαδρόμου,
ανοίγεις μυθικά πανιά, μονόγραμμα του νόμου,
την Πηνελόπη συναντάς σε χρόνο Ομηρικό.
Παλιό βιβλίο άνοιξε στα μάτια της εικόνας,
η αλήθεια που έψαχνες δυο λέξεις μακριά,
η ωμή πραγματικότητα έμεινε στα γραπτά
και η φωτογραφία ακατανόμαστης γοργόνας.
Ήπιες νερό της λύτρωσης ή κινούμενη άμμο,
στην έρημο του κοινού νου φοίνικες κατουράνε,
οι προσευχές στα γόνατα τα πόδια σου πονάνε
στο τρίκορφο που άγιασε φωτιά από κει πάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου